Verhalen van: Isa Corbeek
‘En toen was ik ineens de stem van de student’
De meeste van jullie zullen mij wel kennen maar voor degenen die niet precies weten wie ik ben en wat ik doe, zal ik mijzelf even kort voorstellen. Ik ben Isa Corbeek, 22 jaar oud en derdejaars student CAOS. Je kunt me kennen als oud-bestuurslid van Umoja maar ook als huidige vice-voorzitter van de Universitaire Studentenraad (USR). Ik heb veel verschillende interesses, wat er onder andere toe heeft geleid dat ik momenteel een pre-master politicologie volg en al twee jaar actief ben als, respectievelijk, bestuurder en medezeggenschapper.
Over dat laatste wil ik jullie graag wat meer vertellen. Na een zeer goed bevallen bestuursjaar bij Umoja (echte aanrader!) was ik op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ik houd er namelijk van om druk bezig te zijn en mezelf steeds te blijven ontwikkelen. De keuze is reuze in studentenland dus ik heb even goed rond gesnuffeld. Een half jaartje naar het buitenland gaan, bleef ook door mijn hoofd spoken maar een vierde bachelorjaar erachteraan plakken waarin ik ook nog naar het buitenland kan, leek me ook geen slecht idee. Hoe langer ik kan studeren en mezelf kan ontwikkelen als student, hoe beter! Tijdens een interesselunch van studentenfractie AKKUraatd was ik gelijk om. Een jaar in de USR en daarin alle onderwerpen aanpakken die ik interessant vind, dat zag ik wel zitten. De mensen, de sfeer en de inhoud bevielen me allemaal bij AKKUraatd. En zo’n belangrijke rol als studentvertegenwoordiger zag ik mezelf al helemaal vervullen. Wat er daarna gebeurde: ik solliciteerde en werd de lijsttrekker van AKKUraatd! Reuze spannend allemaal en ontzettend veel geleerd in korte tijd.
Momenteel is de wereld achter de schermen van de Radboud Universiteit (RU) een bekende wereld voor mij geworden. Regelmatig zit ik om de tafel met het College van Bestuur om te praten over het beleid van onze universiteit. Als vice-voorzitter ben ik verantwoordelijk voor het interne beleid van de USR. Ik leid de interne vergaderingen en stuur de USR-leden aan (waar nodig). Ik heb dit jaar veel geleerd: ik word niet blij van bureaucratische systemen, veranderingen gaan (voor studenten) veel te langzaam en daarom is een jaar in de USR eigenlijk veel te kort. Na 4/5 maanden had ik pas het idee dat ik echt goede dossierkennis had en dan ben je al bijna op de helft. Desalniettemin zijn er ook heel veel dingen waar ik ontzettend positief tegenover sta. Ik heb me kunnen verdiepen in de onderwerpen die me het meest interesseren, namelijk duurzaamheid, onderwijs, diversiteit en internationalisering. Ik heb zelfs een plekje veroverd in de programmaraad duurzaamheid; het hoogste orgaan op de RU dat over duurzaamheid gaat. Het is mooi om te zien hoe de universiteit zichzelf steeds maar weer blijft ontwikkelen en daarbij ook veel waarde hecht aan de stem van de student.
Om bij de stem van de student te blijven, is het belangrijk om te vertellen dat de USR adviesrecht en instemmingsrecht kan hebben op belangrijke beleidsstukken. Echter, alleen de gekozen leden (van studentenpartijen) hebben instemmingsrecht. De benoemde leden, van koepelverenigingen, hebben helaas geen stemrecht. De stemmen van de gekozen leden tellen voor 50% en de stemmen van de medewerkers tellen ook voor 50%. Als studenten kunnen we dus echt het verschil maken met ons stemrecht. Tevens heb ik het gevoel dat ons adviesrecht doorgaans heel serieus wordt genomen. Ik denk dat de medezeggenschap ervoor zorgt dat er kritisch naar het beleid van de universiteit wordt gekeken. Zo houden wij het College van Bestuur scherp. Ook komen wij als studenten vaak met vernieuwende ideeën zoals bijvoorbeeld flexstuderen; betalen per vak waardoor studeren flexibeler wordt en er meer tijd is voor zelfontplooiing van studenten. De universiteit kon zich niet in dit concept vinden maar we zijn wel samen tot een compromis gekomen: er komt een pilot flexibel studeren op de RU. Op deze manier hoop ik dat het voor studenten makkelijker wordt om iets naast de studie te doen, want ik heb geleerd dat dat echt een belangrijke meerwaarde heeft voor je persoonlijke ontwikkeling.
Ik wil deze rubriek graag afsluiten met een korte boodschap. Ietwat voorspelbaar door bovenstaande tekst, maar zeker niet onbelangrijk: daag jezelf tijdens je studententijd uit om meer te doen dan alleen studeren! Er zijn zoveel mogelijkheden die allemaal bijdragen aan jouw ontwikkeling. Door mijn vrijwilligerswerk, bestuurservaring en medezeggenschapservaring heb ik mezelf en mijn passies beter leren kennen. Ik ben zelfbewuster geworden, weet beter wat mijn sterke en zwakke eigenschappen zijn en ik heb geleerd wat ik later totaal niet of juist wel wil gaan doen. Zoals de RU zo mooi heeft verwoord, wil ik graag afsluiten met de volgende woorden: change perspective!
