TAO: Pintar en Bolivia – Iets goeds doen na je studie
Foto: https://pintarenbolivia.org/about/
Door: Lieke Preijde
Loes is een alumni van de bachelor Ontwikkelingsstudies in Wageningen, waarna ze vrijwilligerswerk is gaan doen in Bolivia. Nu zit ze in het eerste jaar van de master Duurzame Ontwikkelingen in Utrecht. Tijdens haar ervaringen in Bolivia heeft zij contact gelegd met de vrijwilligersorganisatie Pintar en Bolivia. Inmiddels is Loes secretaris van de Nederlandse branche van deze organisatie. In het interview met Loes vertelde ze mij het een en ander over de organisatie zelf en over haar ervaringen.
Pintar en Bolivia (ook wel PEB genoemd) werkt sinds 2015 in Cochabamba, maar is pas sinds 2017 een echte ontwikkelingsorganisatie. Ze begonnen in 2015 met creatieve therapie aan kinderen die o.a. slachtoffers zijn geweest van geweld. De therapie had als doel om de kinderen te leren met hun trauma’s om te gaan. Veel kinderen vonden het lastig om over hun ervaringen te praten, maar door te tekenen kunnen ze zich op een creatieve manier uiten en de trauma’s verwerken. Deze hulp biedt PEB nog steeds aan de kinderen. Ze doen dit bij een gezondheidscentrum waar de kinderen ook verblijven. Pintar en Bolivia biedt dus hulp ter plekke aan, waardoor de kinderen in hun eigen vertrouwde omgeving blijven. Het doel hiervan is niet alleen om de trauma’s te verwerken, maar ook om hun zelfvertrouwen en zelfverzekerdheid weer terug te geven.
PEB heeft naast het geven van creatieve therapie ook een bijgekomen focus op de emancipatie van vrouwen. Vrouwen hebben minder mogelijkheden dan mannen in Bolivia. Veel vrouwen krijgen geen volledig onderwijs en er is veel huishoudelijk geweld. Met het eerste project, dat gericht was op vrouwen, was het idee meer inkomen voor hen te genereren. Dit deden ze door kookworkshops op te zetten, waar de vrouwen les konden geven aan toeristen. Een probleem hierbij was wel dat ze daarvoor vrijwilligers nodig hadden en wanneer die er niet waren gingen de kookworkshops ook niet door. Ook was dit project niet heel duurzaam. Het leverde extra inkomens op voor de vrouwen, maar daardoor bleven ze wel afhankelijk van de vrijwilligers en dit project.
Van dit project is geleerd en er staat nu een nieuw project in de startblokken. Dit project is ook gericht op de emancipatie van vrouwen. Dit willen ze bereiken door hen drie verschillende cursussen aan te bieden. Het doel van deze cursussen is om hun genoeg zelfstandigheid te bieden via educatie, om uiteindelijk zelf een eigen bedrijfje op te kunnen richten. Het eerste programma is om hen verdere informatie te leveren over hygiëne en koken, de ander over administratie en financiën en die daarna over leiderschap en communicatie. Voor dit project wordt er iemand aangenomen, waardoor het project niet afhankelijk is van vrijwilligers. Deze persoon is zelf een Boliviaanse en helpt bij het plannen van het project en het uitvoeren ervan.
Loes is in contact gekomen met Pintar en Bolivia, doordat ze in Cochabamba vrijwilligerswerk deed bij een andere organisatie. Ze vertelde dat ze tijdelijk woonde in een huis waar ook andere vrijwilligers tijdelijk woonden, waar meerdere huisgenootjes vrijwilligerswerk deden bij PEB. Ze raakte nieuwsgierig door alle enthousiaste verhalen en mocht een keertje mee om te kijken. Hierna kreeg ze een berichtje van een van de drie mensen dat ze nog hulp nodig hadden in Nederland. De Nederlandse branche van Pintar en Bolivia is vooral bezig met het werk achter de schermen. Zo willen ze de kenbaarheid in Nederland vergroten en verwerven ze fondsen.
Loes vertelde me dat zij, net zoals vele medestudenten, de studie ontwikkelingssociologie wat groot en ontastbaar vindt. Door bij een ontwikkelingsorganisatie te werken en te ervaren hoe die functioneert, heeft ze het idee dat ze de opgedane kennis toch goed kon toepassen. Door nu binnen PEB te werken, leert ze hoe ontwikkelingsorganisaties echt in elkaar zitten en hoe ze van binnenuit werken. Bovendien ziet ze het politieke gedeelte van een organisatie terug, zowel bij Pintar en Bolivia als bij andere organisaties. Soms overleggen ze bepaalde dingen niet met de overheid, omdat het dan bijvoorbeeld te veel moeite kost door weerstand bij die overheid. Ook heeft ze geleerd hoe de geldstromen binnen een ontwikkelingsorganisatie lopen. Ze heeft ervaren dat dat proces nog niet altijd zo soepel gaat. PEB heeft namelijk donateurs en funds nodig om te bestaan, wat soms tekorten oplevert, waardoor ze niet alles kunnen doen wat ze willen.
Uiteindelijk vertelde ze me dat ze vooral blij is om nu de kans te hebben om iets positiefs bij te dragen en om daarmee tegelijkertijd iets praktisch met haar studie te kunnen doen.
Voor meer informatie over Pintar en Bolivia kun je de volgende site bezoeken: https://pintarenbolivia.org/about/. Bovendien is er de mogelijkheid om Loes te mailen op het volgende e-mailadres: loes@pintarenbolivia.org