Groetjes uit: Göteborg
Hej hej,
Ik ben Marije en ik ben derdejaars CAOS student. Op dit moment ben ik op Erasmus in Göteborg, Zweden en komt het eind van mijn tijd hier in zicht. Mij werd gevraagd om te voor de Umoja-site een stukje te schrijven over mijn Erasmus en dat doe ik met veeeel plezier, ook omdat ik dan meteen fijn kan terugblikken op de leuke tijd die ik hier heb gehad :)
Ik wil van tevoren even zeggen dat ik echt, voor geen ene reden waarschijnlijk, het enorm moeilijk vond om dit te schrijven. Ik heb echt zo veel opnieuw geschreven en compleet verwijderd, omdat alles wat ik schrijf net niet pakt hoe ik me over mijn Erasmus voel. Vriendschappen zijn hier zo anders en ik denk dat je Erasmus-ervaring echt iets is wat je alleen met de mensen met wie je er was deelt, waardoor het moeilijk is om alles duidelijk op papier te krijgen. Hierbij toch een zwakke poging :)
Ik zal eerst even kort wat vertellen over het proces vooraf, om zo een beeld te geven van hoe dit er uit kan zien. Je moet aardig wat kleine dingetjes regelen en het kan dus een beetje overweldigend zijn, maar over eigenlijk alles ben ik heel goed op de hoogte gehouden via de mail. De Radboud heeft iedere keer wanneer er iets moest worden gedaan een mail gestuurd, waardoor het voor mij overzichtelijk was wat en wanneer ik iets moest doen. Gelukkig was dit ook het geval met Gothenburg University en waren zij ook erg duidelijk in hun communicatie. Het enige puntje waar ik gestrest over was, was een kamer zoeken. Uiteindelijk heb ik een kamer kunnen vinden via SGS, een soort SSHN maar dan van Göteborg. Er stond dat deze kamer gedeeld kon worden met een ander persoon, dus heb ik via Facebook iemand (die mij blijkbaar al lang had benaderd en ik had blijkbaar al meerdere mensen die mij een kamer hadden aangeboden via Facebook, maar ik snap Facebook niet dus wist ik veel) gevraagd of ze mijn huisgenoot wilde worden en zo heb ik mijn huisgenootje gevonden :)
Op 20 augustus kwam ik aan in Göteborg en ontmoette ik meteen mijn huisgenoot, wat voor mij erg fijn was, omdat ik zo meteen iemand had met wie ik om kon gaan. Na een aantal dagen begonnen de eerste introductie-achtige activiteiten vanuit de uni en ook hier ontmoette ik enoooorm veel mensen, waarvan ik destijds al wist dat ik de helft ervan waarschijnlijk niet meer zou spreken. Iedereen was een beetje wanhopig om vrienden te maken, dus het was echt makkelijk om met iedereen die je wilde te praten en op mensen af te stappen. Even een voorbeeldje van hoe vriendschappen soms worden gevormd op Erasmus (althans op mijn Erasmus): De tweede dag dat er een uni-activiteit was en ik stond te wachten op de bus hiernaar toe, kwam er een jongen naast mij staan bij de bushalte en begon tegen me te praten. Vervolgens zijn wij toen die hele dag samen geweest en echt super goede vrienden geworden. Ik vind het grappig dat dat zo werkt als je op exchange bent.
| My roomie and me :) |
Naast dat ik echt heel veel mensen heb ontmoet, heb ik een aantal mensen leren kennen die echt belangrijk voor me zijn geworden en ik denk dat mijn Erasmus door mij grotendeels herinnerd zal worden door deze mensen met wie ik zo veel tijd heb gespendeerd. Naast met hen naar feestjes te zijn geweest, veel te hebben gehiked, escape-room-boardgame-avonden te hebben gehouden, en fika’s te hebben gedaan, zijn we ook op meerdere kleine trips geweest. Ik ben naar Tallinn, Kopenhagen, Stockholm, Oslo en Flåm (de Fjørds in Noorwegen) geweest en mijn favoriete trip is toch wel mijn trip naar Noorwegen. Ik ging hierheen met vier anderen en we kenden elkaar allemaal nog niet zo goed (van één van deze personen was het de eerste keer dat ik haar ontmoette basically), maar deze spontaniteit maakt het eigenlijk allemaal juist enorm leuk. Eerst gingen we een dagje naar Oslo. Dit was erg leuk om te zien en Oslo gaf mij een soort hypermodern, utopisch gevoel (is iemand het hier mee eens?). De volgende dag hadden we een auto gehuurd om naar Flåm te rijden, wat ongeveer vijf uur zou duren. Deze roadtrip was echt een super knusse en gezellige tijd. Het feit dat je elkaar amper kent en ineens zo’n trip met elkaar aangaat is echt super grappig en zo schattig. Ik wil er graag even een moment uithalen, omdat het té wholesome was: Terwijl wij aan het rijden waren, zagen we plots langs de weg een bord dat verwees naar een of ander natuurding (ik herinner me even niet wat, want uiteindelijk konden we er blijkbaar ook niet
eens bij) en we besloten er naar toe te rijden. Toen we op het punt waren gekomen waar we met de auto niet verder konden, en dus uit moesten stappen, was het lied “Take me Home, Country Roads” aan het spelen en we zijn allemaal een goede anderhalve minuut blijven zitten in de auto om dit lied volleborst uit te zingen. Het was zo schattig en ik weet echt zeker dat ik dit moment lang zal herinneren. In Flåm zijn wij op een cruise door de
| Flåm, Noorwegen |
fjørds gegaan, hebben we gehiked en zijn we naar een heel mooi uitzichtpunt gereden. Het was echt ZO mooi hier en ik ben zo blij dat ik hier naar toe ben geweest met deze mensen.
Nu merk ik dat ik amper wat heb verteld over het uni-gedeelte van mijn Erasmus en aangezien het toch wel echt een uni-gerelateerde buitenlandervaring is, moet ik hier denk ik toch nog even op inzoomen. Waar ik in Nijmegen normaal best wat colleges heb, had ik hier gemiddeld denk ik twee colleges per week. Dat is echt heel weinig en waarschijnlijk ook de reden dat ik een soort van vergat er überhaupt over te schrijven. Ik heb zeker wel gewoon mijn dingen voor de uni gedaan, en ik wil niet zeggen dat het heel licht was per se, maar omdat ik zo weinig contacturen had, voelde het af en toe toch een beetje alsof ik op vakantie was. Ik ben erg blij dat mijn uni-werk hier niet te veel was, want daardoor heb ik kunnen genieten van allerlei andere dingen :).
Als laatst wil ik nog even benadrukken dat mijn Erasmus zeker niet altijd even geweldig was, want ik heb af en toe ook zeker momenten gehad van heimwee. Hoewel ik het niet echt had verwacht (ik heb nooit heimwee en mis mensen niet zo snel), merkte ik in november dat ik eigenlijk wel zin had om naar huis te gaan. Dit was echter natuurlijk een beetje vroeg om dit te voelen, aangezien ik nog dik twee maanden te gaan had. Uiteindelijk heb ik gebeld met wat vrienden, gepraat met mensen hier over onze heimweegevoelens en ben ik weer meer nieuwe dingen gaan ontdekken en doen om het zo interessant te houden en begon ik mijn tijd hier weer meer te waarderen en minder te denken over terug zijn in Nederland.
| Ben weer meer gaan boulderen met mijn beste vriendinnetje hier <3 We hebben zelfs de merch gekocht van onze boulderplek lol |
Ik ben echt heel blij dat ik op Erasmus ben gegaan, dat ik zo veel plekken in Scandinavië heb mogen zien, dat ik al deze geweldige mensen hier heb mogen ontmoeten en hobby’s hier heb mogen (her)ontdekken. Hoewel ik zeker ook momenten van heimwee heb gehad, ben ik enorm blij dat ik dit avontuur ben aangegaan en denk ik dat ik er veel van heb geleerd. Nu het einde in zicht komt, heb ik enorm veel zin om weer terug te gaan naar Nijmegen en weer leuke dingen met jullie allemaal te kunnen gaan doen <3
Liefs,
Marije