Een week in het leven van Karlijn
Lieve Umojanen,
De tijd vliegt en we zitten al over de helft van dit bestuursjaar. Het wordt hoog tijd dat ik jullie een week meeneem in het leven van de voorzitter van Umoja. Het was een week boordevol activiteiten en losse dingen ernaast dus ben je benieuwd naar mijn verhalen, neem dan even vijf minuten pauze van wat je aan het doen bent en lees verder!
Maart is weer begonnen en dat betekent lente, jammer genoeg startte de maand met iets minder mooi weer. Maandagochtend zat ik doorweekt in de trein omdat ik helaas geen taxi (mijn moeder) kon regelen die mij naar het station bracht. In de trein kon ik even rustig wakker worden 1,5 uur lang richting Nijmegen. Toen ik eenmaal in Nijmegen was had ik een bespreking van twintig minuten over mijn leerproject, dit was echter het enige verplichte onderdeel van die dag. Daarna besloot ik een aantal bieb-uren te maken wat ik echt al te lang niet had gedaan. Maandag was een van de bijzondere dagen in mijn bestuursjaar omdat ik de hele dag de Umojakamer niet heb gezien. De Umojakamer is je tweede thuis in je bestuursjaar en er zijn dagen dat je daar meer bent dan in je eigen kamer. Ik vind het zelf heel fijn om in de kamer te zijn, toch kan ik het ook waarderen om er een dag niet te zijn.
’s Avonds hadden
we Antropolympische Spelen en zoals je wel had kunnen verwachten was het
lenteweer nog niet verschenen en stond er regen op het programma. Ondanks dat
we het gevoel hadden dat we verzopen katjes waren hebben we erg genoten van
vlekrugby, frisbee, Jeu de Boules, zaklopen en kickboksen. Het was echt een
sportreis om de wereld!
Na de sportactiviteit haastte ik en de rest van het bestuur naar CC 5 voor de
Algemene Ledenvergadering van het SOFv. Het SOFv (Samenwerkingsoverleg
Faculteitsvereniging) is de koepelvereniging waar veel studieverenigingen bij
zitten. Bij hen kun je aankloppen voor bijvoorbeeld groepsreissubsidies,
contact met de Universitaire Studentenraad en bestuursmaanden. Daarnaast
organiseren ze besturenactiviteiten voor de bonding tussen de
studieverenigingen en zijn ze verantwoordelijk voor thema avonden waar je extra
vaardigheden kan leren die handig zijn tijdens je bestuursjaar. Tijdens de ALV
hoorden we de laatste updates over hun lopende zaken en speelden we een
ouderwets potje SOFv Bingo. Aansluitend aan de ALV is er altijd een na borrel
die dit keer iets té leuk was want uiteindelijk eindigden Famke, Ellen en ik
bij de GWS borrel. Met goede deals en dansjes in Bascafé eindigden we de avond
iets later dan wat was gepland. Maar deze spontane stapavonden vind ik de
leukste stapavonden
Dinsdagochtend moest ik het bezuren en kwam ik om 9:00 iets wat brak aan op de universiteit. We hadden een afspraak met Catrien Notermans, zij is contactpersoon vanuit de vakgroep en had ons uitgenodigd voor een gesprek. Na volledig geüpdatet te zijn over de stand van zaken binnen de vakgroep verplaatste ik me (nog steeds brak) naar college. Dinsdag was ook mijn beurt voor de kamerdienst, dit jaar geniet ik echt van die momenten dat het gezellig druk is in de Umojakamer en dat ik veel contact heb met mede Umojanen. Die middag stond eigenlijk een college filosofie op de planning maar door allemaal omstandigheden had het hele bestuur ervoor gekozen om niet te gaan. Dit had één groot voordeel, de vergadering kon een half uur eerder beginnen. Voor onze vergadering hadden we een korte tijd ingepland dus zouden we al moeten haasten een halfuurtje extra was dus welkom. De bestuursvergadering liep voorspoedig en binnen 2,5 uur waren we klaar (dit is echt een recordtijd voor ons, maar inderdaad nog steeds erg lang). Daarna raceten we op de fiets naar Café de Mug want de allerlaatste borrel daar stond op het programma. Met een in elkaar geflanste foto slideshow kwamen we samen om nog één keer te genieten van de drankjes, de spelletjes en het terras. Het was een heerlijke avond met natuurlijk een dubbel gevoel omdat we ook afscheid namen van ons stamcafé. Wat zullen we de Mug gaan missen <3
Woensdag is meestal een wat rustigere dag omdat ikzelf geen college heb. ’s Ochtends stond ik wat vroeger op om allemaal kleine bestuurszaken te regelen. Veel van de communicatie gaat via Whatsapp dus had ik contact met de alumni officer en ons Raad van Advies, maar ook verstuurde ik wat mails en bereidde ik me voor op de alumni activiteit van vrijdag. Daarna stapte ik op de fiets naar de universiteit om de hele pauze lang samen met de informele commissie brownies te verkopen voor de RAGweek. De 120 brownies waren binnen een uur helemaal uitverkocht en ze vielen erg goed in de smaak (ik kan het weten want ik heb er zelf twee genomen, maar hé alles voor het goede doel!). Na die succesvolle activiteit had ik nog een aantal uur om te werken aan wat groepsopdrachten en tussendoor belde ik met mijn beste vriendin van thuisthuis om even kort een update te geven over mijn leven en aan te horen hoe het met haar gaat. Na dat fijne telefoontje liep ik naar het Gerecht om daar twee uur lang bonnetjes uit te delen voor de RAGweek. Ik heb mezelf opgegeven als vrijwilliger van de RAGweek en zet mijn vrije uren deze week in voor het goede doel (alles voor de goede karmapunten). Met volle overtuiging ging ik samen met Hanneke van GWS allemaal bonnetjes uitdelen zodat mensen 50 cent extra doneren boven op hun maaltijdprijs voor de RAGweek. Na die dienst gooide ik thuis een pizza in de oven en hield ik mijn wekelijkse chill avond op de bank met een paar afleveringen van Love Island.
De regenachtige donderdag begon met een college Giften, Schuld en Wederkerigheid. Daarna haalde ik wat spullen voor de alumni activiteit op bij studievereniging Postelein en maakte ik een kort praatje met de bestuursleden. In de pauze hield ik vanaf de gemeenschappelijke ruimte een oogje in het zeil bij de UK, soms moet je wat flexibel zijn als bijvoorbeeld een bestuurslid ziek is en geen kamerdienst kan doen. Ondertussen werkte ik aan mijn Leerproject samen met Britte en Sacha. Om half twee kwam mijn vader op de universiteit voor een interview. Eerst liet ik hem zien hoe de Umojakamer eruit zag en bood ik hem een kopje Umojakoffie aan. Na het interview gingen mijn vader en ik wat drinken in de stad en haalde ik mijn nieuwe paspoort op. Daar was ik natuurlijk super enthousiast over omdat ik die nodig heb om een halfjaar in Canada te gaan studeren!! Mijn vader zette me af bij de Refter waar ik snel even wat at. Daarna ging ik door naar het Cultuurcafé, waar ik een aantal uur een bardienst draaide voor de RAGweek. De hele avond heb ik biertjes mogen tappen en al mijn verkoop trucs in de strijd gegooid om geld op te halen voor de goede doelen.
Vrijdag zou normaal gesproken het eind van de Umoja week maar voor mij lag dat iets anders. Na een hele dag te hebben gefilosofeerd in colleges en ’s middags de RAGweek kalenders op te hebben gehaald (Wil je de Sexy in Stijl besturenkalender? Kom er dan een kopen in de Umojakamer) maakte ik mij ’s avonds klaar voor de alumni activiteit. Deze activiteit, in samenwerking met GWS, Mycelium, Postelein en SPiN, stond in het teken van een coachcafé. Hier waren ongeveer dertig alumni die werden gecoacht in het zwarte gat na het afstuderen. Het was een succesvolle avond in Café van Buren met veel positieve reacties. De naborrel was voor mij het punt waar ik in actie kon komen, zo praatte ik met alumni van CAOS en vroeg ik naar hun ervaringsverhalen. Super leuk om te horen wat iedereen nu doet en waar ze naar streven!
Het weekend begon dus een dagje later dan normaal en zaterdagochtend stapte ik in de trein naar Hengelo. Dit weekend was precies wat ik nodig had want ook mijn zus was vanuit Haarlem gekomen en we waren sinds tijden weer met het hele gezin samen. Het hele weekend stond in het teken van fanatieke spelletjes en gezamenlijk ‘Wie is de Mol?’ kijken. Ondertussen probeer ik de laatste opdrachten en bestuurszaken af te maken. Nu is het voor mij zondagavond en schrijf ik de laatste woorden voor mijn week in het leven van.
Hopelijk hebben jullie genoten van mijn verhalen en hebben
jullie een goed kijkje gekregen in wat ik doe in zo’n week. Dit was een week
met ook veel vrije tijds dingen naast de bestuursuren die je maakt, zo zie je
maar hoeveel tijd je nog hebt om zelf in te vullen!
Ik sluit deze week af met nog een aflevering van ‘Boer zoekt Vrouw’ en vanaf
morgen ben ik gewoon weer helemaal klaar voor een week bij Umoja! Wees niet
bang om mij aan te spreken of iets te
vragen over wat ik allemaal doe, hopelijk spreek ik jullie snel.
Liefs,
Karlijn