Een week in het leven van Annika
Terwijl ik in de trein terug naar Maastricht zit, blik ik terug op de alweer achtste week van 2019. Wat vliegt de tijd!! Inmiddels ben ik al zo’n anderhalve maand niet meer in het verre zuiden geweest en ik verheug me erop weer lekker lui bij mijn ouders op de bank te kunnen zitten.
Maandag begon nogal hectisch. In de weekenden bevind ik mezelf vaak ergens in de Randstad en afgelopen weekend had ik het voor elkaar gekregen om mijn OV-kaart kwijt te raken in Utrecht, terwijl ik op zoek was naar een outfit voor Proud2beFaudt. Daarom moest ik erg vroeg opstaan en een tijdelijke OV-kaart aanschaffen. Daar heb ik vervolgens maar een grote bak pleur bij gekocht, gezien ik een lange dag tegenmoet ging. In de trein las ik vervolgens een ontzettend zweverige tekst ter voorbereiding van het filosofiecollege dat ik die ochtend had. Inmiddels goed wakker en een stuk beter gemutst liep ik het Spinozagebouw binnen, waar ik altijd eerst naar de Uka loop om mijn jas en al mijn weekendspullen te droppen. In de pauze na filo had ik met Sanne afgesproken om een dagprogramma te bedenken voor de zaterdag van ons bestuursweekendje. We hebben namelijk met z’n vijven gepland om het weekend na carnaval, op hoop van zegen dat we dan nog leven, naar het prachtige Aken te gaan en een weekend als vriendinnen door te brengen. Hierbij geven we onszelf de enorme uitdaging om drie dagen lang geen bestuurszaken ter sprake te brengen!! Vervolgens werkte ik met mijn leerprojectgroepje aan de opzet van ons onderzoek over LP’s, terwijl we met onze laptops op het terras van het CultuurCafé van de zon genoten. Toen de zon en onze zin om aan het project te werken weg gingen, liep ik terug naar de Uka om een aantal declaraties te verwerken en een aantal mailtjes te beantwoorden. Thuis ben ik vervolgens verder gegaan met het verwerken van transacties van de Rabobank in het boekhoudprogramma Conscribo (dit klinkt verschrikkelijk serieus, maar ik zat lekker op bed met een kopje thee, een reep chocola en een heerlijke afspeellijst met blije muziek). Die avond waren we als bestuur uitgenodigd om met alle andere bestuurders uit Nijmegen gratis te komen eten en drinken bij Van Buren. Dat lieten we ons natuurlijk geen tweemaal zeggen! De open bar alvorens het avondeten maakte ons allen erg lollig en er werd al vroeg op de avond gedanst. Nadat we met een aantal bestuurders nog een ijsje bij de MacDonalds hadden gescoord, gingen Emma en ik (ja we zijn ook huisgenootjes) terug naar ons stekkie en daar heb ik de laatste boekhouddingetjes nog verwerkt, zodat ik met een opgeruimd hoofd kon gaan slapen.
Op dinsdagochtend ging ik met goede moed richting het sportcentrum. De zon scheen voorzichtig op een beginnende lentemanier en ik had zin om lekker te gaan bewegen (dat had ik immers inmiddels alweer een maand niet gedaan). Nadat ik mijn hele hoofd leeg had gemaakt op de crosstrainer, sprintte ik met een knalrood en bezweet hoofd naar de Uka om koffie en thee te zetten voor de ABV. Bij de ABV hebben we met de voorzitters van alle commissies gepraat over alle afgelopen en komende activiteiten. We hadden al een tijdje (door toedoen van de kerstvakantie en tentamens) geen ABV meer gehad, dus er werd veel besproken! Als bestuurslid vind ik het altijd ontzettend leuk om te horen wat iedereen van de activiteiten vindt en de vergaderingen geven een goed overzicht van alle leuke dingen die Umoja doet! Na de ABV ben ik op de 15e verdieping van het Erasmusgebouw (echt een aanrader, prachtig uitzicht!!!!!) in de studiehoek gaan zitten om interviewvragen te bedenken voor het leerproject over LP’s. Vervolgens ging ik naar huis om te douchen (haha ja, ik loop na het sporten altijd stinkend over de uni). Weer ruikend als een bloemetje begon ik aan mijn schrijfopdracht voor filosofie voor vrijdag, terwijl ik me enorm begon te verheugen op de avond. Dinsdagavond aten we met een aantal vrienden bij Emma en mij thuis heerlijke wraps en aansluitend kwamen de drankspelletjes op tafel. Alle andere bestuursleden en nog een aantal vrienden druppelden langzaam binnen, het bier stroomde daarentegen snel. Het Proud2beFaudtfeest vind ik altijd geweldig. Alle Umojanen laten hun verkleedskills zien en dansen de hele avond op een manier die zo min mogelijk gedocumenteerd moet worden. Met biertjes voor één enkele euro, snoeparmbandjes, mierenzoete welkomsshotjes, kleren die geen kleren zouden mogen heten en het ene twerknummer gevolgd door het andere kon het niet anders dan een prachtige avond worden.
Op woensdagochtend genoot ik daar helaas wat minder van. Het plezier van het bier was inmiddels op een pijnlijke wijze naar mijn hoofd gestegen. Gelukkig kon ik de hele ochtend in bed blijven liggen, terwijl ik mezelf troostte met scrambled eggs en warme bagels. In de vroege middag waagde ik mij naar buiten in het daglicht. Ik fietste naar de Oersoep brouwerij om een cadeaubon voor Gerard te regelen, aangezien hij (held van het jaar!!!) ons enorm heeft geholpen met de Umojawebsite. De brouwerij bevindt zich bij het Honigcomplex, waar wij in de zomer onze bestuursfoto’s hebben gemaakt. Ik kreeg een enorm déja-vu aan hoe alles dit jaar begon. Daarover nadenkend fietste ik richting de uni voor onze wekelijkse bestuursvergadering. Ik vind het altijd heerlijk om direct van iedereen alle verhalen van de avond ervoor te horen en we hadden een goed tempo in de rest wat besproken moest worden. Dat vond ik bijzonder prettig aangezien mijn brakheid, ondanks het literpak fruitsap dat ik zo ongeveer adte, steeds minder draagbaar werd. Die avond heb ik gepretendeerd alsof ik een rijke student was, schandalig eigenlijk na de avond ervoor, en sushi laten thuisbezorgen. Na ook nog een heerlijke bak chocolade-ijs (extra puur van Magnum, echt een aanrader) viel ik met kleren aan in slaap.
Donderdag ging ik weer wat serieuzer aan de bak. Gezien we op zoek zijn naar geïnteresseerden voor het XIVe bestuur van Umoja, hebben we deze week alle vijf een dag gevlogd voor de Instagramstory. Ik had kamerdienst en dus was het mijn beurt om het internet vol te gooien met mijn dagelijkse bezigheden, die natuurlijk eerst begonnen met het zetten van een kan sterrrrke koffie. Ik telde het geld dat we hadden binnengekregen met de verkoop van de cupcakes voor de Ragweek (chapeau voor de informele activiteitencommissie!!), reageerde op mails, controleerde ontvangen Tikkies (heb jij alle betaalverzoeken al overgemaakt?) en zat samen met oudpenningmeester Marijn om wat zaken voor de Kascontrole van het komende halfjaar te bespreken. Ook had ik een gesprek met de studieadviseur over de minor die ik graag volgend jaar wil gaan doen in Amsterdam. Om half twee hadden we een bijeenkomst van Arbeidsmarktoriëntatie, waarbij vijf alumni van onze studie vertelden wat ze nu doen en hoe ze daar zijn gekomen. In groepjes mochten we hen vragen stellen en ik vond het ontzettend leuk om te zien hoeveel verschillende dingen je met onze studie kan doen. Het gaat er vooral om dat je iets kiest waar je echt achter staat en dat je leert je kwaliteiten aan anderen te laten zien! Aansluitend kregen we een interviewtraining voor het Leerproject, aangezien we binnenkort een aantal uitgebreide diepte-interviews zullen afnemen. Daarna ruimde ik de Uka op, waste ik af, gaf ik onze lieve visjes wat te eten en fietste ik snel naar huis. Daar warmde ik snel een soepje op, om vervolgens naar NextLevel te fietsen voor SocialSounds!!! De avond werd gevuld met prachtige live-optredens van onder andere onze muzikale Umoja-sterren Mika, Ruth en Femke. Daarnaast kon iedereen lekkere snacks of biertjes kopen, waarvan een deel van de opbrengst naar de goede doelen van de Ragweek 2019 ging. De avond werd afgesloten met alle typische foute karaokehitjes. De vrijdagochtend en middag vulden zich met vier uur lang filosoferen, hetgeen nogal heftig viel na deze drukke week. In de pauze brainstormde ik met Emma, Sanne en Inez (van GWS) over een activiteit die we tijdens het introfestival kunnen organiseren. We hebben een geweldig idee en ik ben benieuwd of we het mogen uitvoeren!! Na thuis nog snel even te hebben afgewassen, mijn spullen in te pakken en een soort van snelle schoonmaak te hebben gedaan fietste ik al zingend met mijn koptelefoon op naar het station in Nijmegen. Ik had nog precies genoeg tijd om een kopje koffie te halen, waarmee ik vervolgens in de trein stapte en aan deze blog begon. Wat een heerlijke week was dit!! Maar voor nu… Weekend!