Bestuursblog: Linde

Lieve Umojanen,

Dit is alweer de tweede bestuursblog van het jaar! Vandaag ga ik jullie meenemen in hoe mijn afgelopen maand eruit heeft gezien én zoals beloofd ietsjes meer vertellen over cobo’s. 

Laten we beginnen met de constitutieborrels. Het moeilijkste gedeelte om te beschrijven want tja, eigenlijk moet je het meemaken om te begrijpen. Over onze eigen cobo kan ik jammer genoeg niks vertellen, want die is door de nieuwe maatregelen afgelast… Cobo’s zijn momenten waarop je met besturen van alle studieverenigingen in Nijmegen, en dezelfde studie uit andere steden, samenkomt. Allemaal in pak, behalve in Amsterdam, toen waren we de enige in volledig pak, want Amsterdam is anders. Er staat een pedel waarbij je doorgeeft welk bestuur je bent en waar je een muntje krijgt voor een gratis consumptie. Vervolgens wordt je als bestuur omgeroepen en krijgt een tijdslot van 10 minuten waar je het bestuur feliciteert met hun aanstelling als bestuur met een cadeau met praatje erbij, waar ik als voorzitter het woord mag doen. Dit klinkt allemaal super formeel, zeker omdat er ook geen muziek aan staat, maar het is eigenlijk heel informeel. Bij het praatje heb je als doel: zo lang mogelijk praten. Al moet ik zeggen dat mensen meer vertrouwen in me hadden dan ze zouden moeten hebben, aangezien ik niet gewend ben te praten zonder dat iemand terugpraat. Wel ging het me steeds beter af en zat ik vaker over het tijdslot heen. Even voor de duidelijkheid: dit is niet heel bijzonder, sommige voorzitters praten drie kwartier aan een stuk. Ik heb praatjes gehouden over fomo, bieryoga, zweefteven, biecht moment, hoe alles politiek is, flunkybal en mijn favoriet: kunstgeschiedenis en speciaalbier (in één praatje, want ja dat kan). Vervolgens schrijft de secretaris zo veel mogelijk pagina’s vol in het gastenboek, vaak gekoppeld aan het praatje.

Buiten het praatje ben ik op zo’n avond nóg meer aan het praten, want dit is, omdat je met zoveel besturen samen bent, hét moment om te netwerken. Af en toe heb je 3 cobo’s op een avond, dus ik ben trots dat mijn stem het overleefd heeft. Lijkt een rustige avond, maar brassen is ook een ding. Brassen staat voor bepaalde voorwerpen (waaronder de pedel en het bestuur, dus ja ook personen) stelen door het buiten de kroeg te krijgen. Ik moet zeggen dat ik na sommige cobo’s een aardige blauwe plekkenverzameling had, want heel veel mensen zijn hier heel fanatiek in. Als het gelukt is iets te brassen, wordt er een foto gemaakt en een brasbrief opgesteld, waar ook allerlei regels voor zijn. In de brief eis je wat je voor de bras terug verwacht en zet je de datum, alle handtekeningen en welke verenigingen mee hebben gebrast op de brief. Je moet deze brief binnen 24 uur inleveren. Foutloos, want anders wordt het ongeldig verklaard. Ook in wat je eist moet je heel specifiek zijn, anders heb je de kans op een activiteit die nooit gepland wordt, eten die over de datum is, noem maar op. Ik moet zeggen dat het afkicken is van de cobo’s, nu ze allemaal niet doorgaan…

Ook stonden er de afgelopen tijd een paar Umoja activiteiten op de planning. Zo had je de karaokeavond, waar ik heb mogen genieten van het prachtige (valse) gezang en ik voor mijn duet met Froukje een medaille heb gewonnen! 

De grootste activiteit van de afgelopen tijd was natuurlijk het Umojaweekend, wat een groot succes was! We waren verstrengeld in de strijd tussen de kapitalisme en communisten, de Koude Oorlog. Kou geleden hebben we deze keer niet, want we hadden een locatie met vloerverwarming! De grootste uitdaging van het weekend: mijn kritiek tegen het kapitalisme inhouden. Tijdens het weekend heb ik de complotdenker in mij losgelaten, uitgevogeld wie welk karakter was om zo erachter te komen wie eventuele spionnen waren en heel veel bondjes gesloten. Wel ben ik er jammer genoeg bij de tweede stemronde weggestemd, omdat mensen de linkjes die ik legde verdacht vonden en ik als voorzitter van de vereniging voordat het weekend überhaupt begon al verdacht werd :(. Het was mooi om te zien hoe de jaarlagen mengden. Ook is er flink veel getafelvoetbald en beverbende, black stories en 30 seconds gespeeld. Voor de rest heb ik genoten van alle babyfoto’s, de pubquiz waar flink gemold is door onze Anne, achter mensen aanrennen tijdens het bosspel en met veel te veel man op elkaar gepropt staan tijdens het omgekeerd verstoppertje… De spierpijn de volgende dag is het bewijs dat ik heel fanatiek mee heb gedaan met alle spellen. Met als kers op de taart hadden we het weekend afgesloten met een vredevolle cantus in hippie thema, mijn eerste fysieke cantus en ook nog eens een hele leuk, in Woodstock thema! Zelf heb ik een heerlijk adje haver en headbang op en natuurlijk heel veel ad fundums.

Met de nieuwe maatregelen hebben we jammer genoeg een paar activiteiten moeten schrappen. Wel hebben we als bestuur mooie gedichtjes en een bonus nieuwsbrief in Sinterklaasthema geschreven voor de leden, konden leden hun schoen laten zetten in de Umojakamer, hebben we de bekendmaking en inschrijving voor de Umojareis gehad en hebben we volgende week de wrapweek, lasergamen en de Umoja kerstkaartjes actie georganiseerd door de informele commissie in het vooruitzicht!

Buiten de activiteiten ben ik druk bezig met vergaderen – of het nou met mijn bestuur, alle besturen van sociaal of de faculteit is, ik moet zeggen dat het zeker door nieuwe maatregelen steeds diverser wordt – netwerken, vliegende keep spelen, zorgen dat alles gedaan wordt, veel vragen beantwoorden als het aanspreekpunt van de vereniging, brainstormen voor de RAGweek in maart en dingen regelen voor de fotoshoot die we over twee weken hebben (heb je al gehoord van de RAGweek kalender?), werken aan het halfjaarlijks verslag nu de halfjaarlijkse ALV toch best dichtbij komt, het contactpersoon zijn van Kompanio (Nijmeegse Koepelvereniging Sociale Wetenschappen) en de FSR (Facultaire Studenten Raad) en tot slot de sollicitatiecommissie opstarten. Ook leid ik de promotiecommissie, Prumoja. Dit zijn toppertjes, dus gelukkig ben ik hier weinig tijd aan kwijt. Wel heb ik afgelopen zomer veel tijd gestopt in de huisstijl en maak ik nu af en toe de posts en stories, omdat door corona activiteiten op het laatste moment bekend worden. En waar ik naar uitkijk: over twee weken hebben we ons eerste commissieuitje! Zoals uit dit stuk op te maken is zien mijn weken er nooit hetzelfde uit en ik hoef me gelukkig niet te vervelen ;)

En om een klein kijkje te geven op mijn leven buiten het bestuur: de afgelopen tijd heb ik ook veel gesport, genoten van huisfeestjes, werk ik in de ouderenzorg, probeer ik 12 studiepunten per periode te halen, spreek ook buiten de vereniging af met Umojanen, de Raad van Advies, mijn eigen bestuur en andere besturen, ga ik af en toe naar thuisthuis voor vrienden, familie én al mijn huisdieren (2 honden waaronder een nieuwe pup, 2 katten en 2 konijnen in 1 huis… een hele dierentuin), of zoek ik vrienden en familie op in steden verspreid over het land. Ook probeer ik af en toe nog te schilderen, geniet ik van de mooie stad Nijmegen door er doorheen te wandelen en kan je me, nu alles om 5 uur dicht moet, vinden in koffietentjes. Van tevoren kon je me natuurlijk een paar dagen per week in onze stamkroeg studentencafé Groots vinden, met of zonder cobo’s!

Zelfs met een paar flinke tegenslagen door miss Rona heb ik genoten van de afgelopen en kijk uit naar de aankomende tijd, mede door alle lieve Umojanen <3

Heel veel liefs, 

Linde